διαβάζοντας αυτά που συνέβησαν στο blog φίλου μου
( συχνό φαινόμενο στο χώρο) πρέπει να προειδοποιήσομε
Προσοχή το blogiging είναι επικίνδυνο.
Οι bloggers δημιουργούμε «δικτυακές προσωπικότητες» δηλαδή ρόλους.
Αυτό δεν είναι κατ ανάγκη αρνητικό.
O ρόλος λειτουργεί σαν «βήμα» για τον γράφοντα όπως ακριβώς ο «αφηγητής» ενός μυθιστορήματος για τον συγγραφέα.
Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο η «δικτυακή αυτή προσωπικότητα» που είναι η προβολή μας στο διαδίκτυο
να μην "γίνει" αυτό που θα θέλαμε να είμαστε.
Και δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί που κάνουν το ίδιο σφάλμα
το οποίο σιγά σιγά μας ενώνει σε «κοινότητες» αλληλοϋποστήριξης
αυτού του σφάλματος.
Υποστηρίζω αυτό που «προβάλεις» ότι είσαι και εισπράττω από σένα το ίδιο.
Από αυτό το σημείο ξεκινά ο κίνδυνος.
Δε νομίζω πλέον μόνο εγώ ότι είμαι καταπληκτικός ποιητής ή φιλόσοφος ,
ή στοχαστής ,ή ευγενική ψυχή, ή ότι άλλο τέλος πάντων έχω προικίσει
τον «άρχοντα της νύχτας» ή τον «αετό του φεγγαριού» ή το «κρίνο της αυγής»
ή όπως αλλιώς ονόμασα την δικτυακή μου προβολή αλλά και ένα σωρό άλλοι.
Και νάμαστε λοιπόν να αναβιώνομε το έργο του Θερβάντες στο κυβερνοχώρο
(στο μη τόπο που διάβασα κάπου)
και από άσημοι και πεζοί Αλόνσο Κιχάνο να γινόμαστε
El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha
(«Ο πολυμήχανος ιδαλγός Δον Κιχότε από τη Μάντσα») …..και όποιο πάρει ο χάρος….
υπερασπιστές των αδυνάμων γυναικών και των κατατρεγμένων, σοφοί και επιστήμονες επι παντός επιστητού , ποιητές και ευαίσθητοι ,άνθρωποι του πνεύματος και … κυνηγοί αγρίων κονίκλων και λεόντων… και δε συμαζεύεται....
Αν λοιπόν κινδυνεύει όπως δείξαμε να καβαλήσει τον Ροσινάντη ένας λογικός άνθρωπος φανταστήτε τι θα συμβεί με κάποιο με ήδη διαταραγμένη σχέση με τη πραγματικότητα.
-βάλε αλάτσι-
που λέει και ο διακονιάρης ο οποίος έβγαλε και μαντινάδες και κορόιδευε τον Keada
(και τους όμοιους βαρύγδουπους) με τα παρακάτω λόγια!
Αφεντικό Κύριε Κώστα γενναίε άνδρα και περίφημε φιλόσοφε.
Τόσο πολύ εθαύμασα τα λόγια σου που οι παρακάτω μαντινάδες μοναχές τους ξεπηδήσανε από το ξεροκέφαλό μου …….
Τις καταθέτω με άπειρο σεβασμό για σένα και τα γραφόμενά σου
Όπως σ ακούω και μιλείς τάξε πως είσαι ο Νίτσε
τύφλα να έχεις Σολωμέ και Παλαμά και Ρίτσε !
Πολλά σοφός εγίνηκες και ένδοξος περίσσια
και σύντομα η φήμη σου θα φτάσει στα Παρίσια !
Τα λόγια σου είναι σοφά χρυσές οι κουβεντούλες
και εκουζουλαθήκανε στο δίκτυο οι γριούλες !
Ολημερίς στο internet σοφές κουβέντες πλάθεις
κ όλους εμάς τους αδαείς άραγε που μας γράφεις?
Ποιητής και αναρριχητής φιλόσοφος με κάλος
Αν δε …δοξάστηκες μικρός θα ...δοξαστείς μεγάλος ...
πως αντέδρασε ο ...Κεαδας??
παραλίγο να μη ξαναμιλήσουνε.......
16 comments:
εξαιρετικο!!!!μπραβο κωστα
Έξυπνο,χαριτωμένο,αρκετά δηκτικό, πλήρες μεστών νοημάτων και ορθής-υγειούς σκέψης.Μπράβο σας κ. Κώστα.
Είναι από τα κείμενα που δε μετανιώνεις ποτέ για τα λίγα λεπτά που τους αφιέρωσες.Νιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω διότι "πήρα" και διδάχτηκα από αυτή σας την εγγραφή.
Με εκτίμηση.
Δημ. Μαντές.
χαχαχαχαχα, ωραία η μαντιδάδα!κινδυνεύουμε λοιπόν! Οπότε προσοχή!!!!! Εσύ πάντως δεν έχεις πρόβλημα. Τον πρόβλεψες τον κίνδυνο και φρόντισες να... κρατήσεις ισορροπίες. Κάτι ξέρεις... (να προσέχεις τον Διακονιάρη, τον φίλο σου, γιατί εκείνος σε προσέχει καθώς βλέπω! και πες στον Καιάδα να μην μουτρώνει όταν του μιλάνε γαι το καλό του :)))
Εμείς οι μπλόγκερς λοιπόν ....Δημιουργούμε ρόλους...
τους παίζουμε σ' έναν ανύπαρκτο κόσμο αλλά πολύ δελεαστικό
Επειδή είμαστε σε αδυναμία να διαχειριστούμε μια πραγματικότητα η εισχώρηση στο μπλόγκιν είναι μια διαφυγή.
Το κακό είναι πως είτε το παίρνουμε πολύ στα σοβαρά και γίνεται ο απόλυτα αληθινός μας κόσμος είτε μπαίνουμε με τη νοοτροπία Άγγλου τουρίστα στα Μάλλια
Το θέμα είναι τι ζητά κανείς μας στο ελ μπλογκιστάν;
Τι επιδιώκουμε;
Αν πάντως αναζητούμε τη δικαίωση του εαυτού μας ...καλοχαιρέτα
Υ.Γ.Πολύ καλό κείμενο και συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου
Πάντως εγώ θα το ξαναπώ και ας ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και ας μου κάνανε την ''τιμή'' να κάνουν ολόκληρες αναρτήσεις για χάρη μου.
Και μην παρανοείτε κάποια πράγματα.
Δεν είναι σπίτι του περίπλους αυτό.
Ενα άψυχο κουτάκι είναι που γράφει
και καμιά μπούρδα για να περνά η ώρα του.
Έξαλλου δε γράφω και κάτι σπουδαίο για να φοβάμαι οτιδήποτε!!!!
Λίγο πριν τον αυτοπροσδιορισμό μου ώς πρός τά γραφόμενα μου ,δεχόμουν πάρα πολλά επαινετικά σχόλια για τον τρόπω γραφής, μου το ψυχικό μου μεγαλείο και πολλά άλλα που δεν τολμώ να σας τα εκφράσω, γιατί λίγο ...τι λίγο.... παραλίγο να πάρω ένα καλάμι να το καβαλήσω και να γυρίζω στα μουντάνια .
Σας παραθέτω μερικά .
Να κάθομαι στο ΠΑΓΚΑΚΙ των σκέψεών σου φίλε και να ονειρεύομαι,να σε αφουγκράζομαι, εσένα κι όλους τους εκλεκτούς που με ψυχή δυνατή,πορεύονται σ΄αυτό το δρόμο.
Oταν αναρριχαται η αληθεια σου
στα υψωματα της ψυχης δεν σε αγγιζει η σηψη του ψευδους και της αλλοιωσης του κοσμου.
Βαθιά αισθαντική ανάρτηση! Και νυκτική έως κρυφού δακρύου!!!
Με προβληματίζει η κάθε σου ανάγνωση και η κάθε σου λέξη.Με εμπνέει για την ακρίβεια. Έχεις χάρη και δύναμη μοναδική στο λόγο σου.Το κυριότερο,έχεις ΛΟΓΟ! Απάντησε μου αν θέλεις "αν ζούσε σήμερα ο Καζαντζάκης, εσύ τι θα έκανες;"Με την αγάπη και το σεβασμό μου σε ένα "χέρι" που μπορεί και αγγίζει τα απρόσιτα.
Περίπλους φίλε αγαπημένε της σιωπής, φίλε, του ταξιδιού μου σύντροφε, το ταξίδι το έκανες πιο πριν και "ξέρεις".Μίλησες στην ψυχή μου.
Πώς μπορείς να με "ξέρεις" τόσο,χωρίς να με γνωρίζεις..
Εσύ αγαπημένε που αισθάνθηκες το χέρι του Θεού να σου χαϊδεύει τα μαλλιά,ήρθες στο ρημαγμένο μου καλυβάκι και κάθησες στο τραπέζι να μοιραστείς μαζί μου..
Έχεις μια θέση περίβλεπτη στη σκέψη μου,στέκεις ψηλά σαν όνειρο, είσαι η ουσία της ζωής που επιλεκτικά θρέφεις το μέσα μου.
Διάφανος σαν το χιόνι,σιωπηλός σαν το θάνατο,αθάνατος, αφού τον πρώτο που νίκησες θάνατο,περιδιαβαίνεις τον κήπο της ψυχής μου πλέον και γω μαζί σου στον Κήπο των Αναμνήσεων.Σε γνώρισα.Μαζί σου είμαι.
Δώσε μου λίγο χρόνο ν΄αλλάξω τα ενδύματά μου,να φορέσω λίγο από το Φως σου και θα έρθω.Κράτησέ μου την καρέκλα δίπλα σου.Σ΄ευχαριστώ.
Ολα τούτα και πολλά άλλα έχουν γραφεί για το μένα από διάφορους ανθρώπους για τον τρόπω γραφής μου..
Με όλα τούτα λίγο έλειψε να αρχίζω να μοιράζω αυτόγραφα σαν τον Βας Βας ο Παρασκευάς .
Μόλις λοιπόν τους ειπα οτι γράφω
και καμιά μπούρδα για να περνά η ώρα μου, δείτε πως το αντιμετώπισαν .... .
Προσωπικά θεωρώ τη σελίδα μου και τις σελίδες των άλλων, ΙΕΡΕΣ!
Κάτι παραπάνω από το σπιτικό μας.
Είναι η εκκλησιά μας, ο αρχαίος Ναός μας, το ησυχαστήριό μας.
Εκεί που η ψυχή μας αγωνιά, ασφυκτιά, συνδιαλέγεται.
Μοιράζει και μοιράζεται...
Με το σκεπτικό αυτό θα γράψω.
Γράφω σπάνια κι όταν πράγματι έχω κάτι να πω.
Με το προσήκοντα σεβασμό κι αφήνοντας τα παπούτσια μου έξω
Τινάζοντας καλά τις σκόνες και τις λάσπες
Θα μπω και στη σελίδα του διπλανού μου.
Κάποιος φίλος που μέχρι χθες εκτιμούσα αφάνταστα
Μου είπε ότι όλα τούτα είναι "μπούρδες".
"Αψυχα κουτάκια που λέμε μπούρδες, για να περνά η ώρα".Γιατί εγώ νόμιζα μέσα από δω
Ξαναγράφουμε την Ιστορία.
Τουλάχιστον δε λέμε μπούρδες. Αυτό είπε η πλεονότητα,όλοι πλην ενός, περί ου γίνεται ο λόγος! Σε μια στιγμή, αμφιταλαντεύτηκα, διερωτήθηκα, προβληματίστηκα...
1.Συμφωνούμε και οι δύο ότι οι χειρισμοί του ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ήταν μέγα λάθος.Ανέκδοτο μου θυμίζει αυτή η δήλωση:"Λέμε και καμιά μπούρδα να περνά η ώρα".Τελείωσα με τον κύριο.
Αφού δεν θεωρείς ότι γράφεις κάτι σπουδαίο, σταμάτα να γράφεις, γιατί από ανούσια πράγματα έχουμε χορτάσει!!!
ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΟΙΗΤΑΔΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΜΕΝΟΣ ;;
ΜΗΠΩΣ ΛΕΩ.. ΜΗΠΩΣ .....Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΝΑΕΙ;;;
Τι ήταν εκείνο που σας έκανε από μεγάλο ποιητή και λογοτέχνη που
ΕΣΕΙΣ με είχατε αναγάγει, μετά τον αυτοπροσδιορισμό μου ώς πρός τά γραφόμενα μου να αλλάξετε στάση απέναντι μου;;
Τελικά τι είμαι για να ξέρω;;; Γιατί αυτόαναιρείστε;;;
Ολα τα παραπάνω που εκθειάσατε ;;; ή ένας μπουρδολόγος;;;
Και για του λόγου το αληθές, πράγματι μεγάλοι ποιητές λογοτέχνες και στιχουργοί όπως
ο Ντίνος Χριστιανόπουλος σε συνέντευξη του από τον Σταύρο Θεοδωράκη αναφερόμενος στον εαυτόν του λέγει οτι γράφει κουτσουλιές , μπούρδες δηλαδή.
Και όταν του λέει οτι θα του στήσουν ανδριάντα στην Θεσσαλονίκη απαντά .
.. Μονο μια κουβέντα έχω για αυτό.
Του κώλου τα εννιάμερα.
Αλλα κύριοι πολλή φοβάμαι ότι με τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα .blogs είμαστε όλοι υποχρεωμένοι για λόγους επισκεψιμότητας να λέμε του κόσμου τις ανοησίες σ¨αυτούς που σχολιάζουμε ,χαϊδεύοντας τους τα αυτιά, ευελπιστώντας ότι και εκείνοι το ίδιο θα πράξουν στα δικά μας .blogs.
Ετσι γεννιέται ένας φαύλος κύκλος ανειλικρίνειας και πελατειακών σχέσεων .
Το χειρότερο είναι ότι από το πολύ παραμύθι, στο τέλος τα πιστεύουμε και θεωρούμε εαυτούς
μέγα ποιητές και φιλόσοφους μεγάλους ..
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ.
PERIPLOYS.
meril
Εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό το -μη τόπο-
ακριβώς επειδή μας δίδει τη δυνατότητα να παίξομε αυτούς τους ρόλους ,όχι κατ ανάγγη επειδή όπως παρατηρείς "είμαστε σε αδυναμία να διαχειριστούμε μια πραγματικότητα" (υπάρχει κ αυτή η περίπτωση) αλλά επειδή έχομε τη δύναμη να φτιάχνομε πολλές πραγματικότητες
και όλες αληθινές
(αν βέβαια και πραγματικότητα που ζούμε εκτός διαδικτύου ειναι αληθινή ,ή μάλλον στο βαθμό που είναι αληθηνή)
-αν κοροιδεύω τον εαυτό μου εκτός γιατί να μη το κάμω και στο διαδύκτιο.
Εχω την αίσθηση οτιίσως κάτι θα βγεί απο τη συζήτηση αυτή.
περίπλους
ρωτάς πως γίνεται κάποιος ή κάποια που σε εκθειάζει υπερβολικά και σαν δημιουργό και σαν προσωπικότητα να σε ισοπεδώνει τελείως , μόνο και μόνο γιατί κάποια στιγμή είπες ότι δε γράφεις και τίποτα το σπουδαίο.
Πράγματι είναι ένα ερώτημα το οποίο δε εξηγείται με το να δεχτούμε ότι οι υπερβολικοί έπαινοι ήταν απλώς επιστροφή δικών σου επαίνων ,που λές προς το τέλος του σχολίου,γιατί και έτσι να είναι για πιο λόγο ο αρνητικός αυτοπροσδιορισμός σου να ενοχλήσει.
Δηλαδή σου γράφω (είτε γιατί το πιστεύω είτε όχι ) ότι σε θαυμάζω και επειδή εσυ λες ότι -μπα δε γράφω και τίποτα σπουδαίο - σου επιτίθεμαι..
Ενδιαφέρον ερώτημα.
Αν το θέτεις σε μένα θα σου απαντήσω (υποθετικά βέβαια).
Αν ρωτάς τους ανθρώπους που όπως λές αλλάξαν στάση απέναντί σου
πρέπει να σου απαντήσουν εκείνοι..
Γιώργο , κ. Μαντέ
ευχαριστώ για τα σχόλια.
πιστεύω οτι λιγο πολυ τις έχουμε κάμει όλοι αυτές τις σκέψεις.
περισσότερη αξία δίδω στη συζήτηση που προκαλούν παρα σ αυτές.
Λορελάη
το θέμα είναι τι είμαι εγώ!
Εντάξει ο Κεάδας και ο διακονιάρης ειναι ρόλοι , με τον Ψαράκη τί γίνεται?
Αν ειναι κι αυτός ρόλος εγώ ποιός είμαι??
Θέλω βήθεια!!
διαβάζω το «Δέντρα θαλάσσης ανεπλέκονταν...» .
τόχω στο τζίπ και ειναι ολοσκόνιστο . το διαβάζω στα βουνά, δε θέλει να μπεί στο σπίτι.
γιατι άραγε?
Καλημερίστε ΚΩΣΤΗ .
Το ερώτημα απλό μου φαίνεται και σαφώς θα θελα μια απάντηση από τους εμπλεκόμενους.
Δεν διεκδίκησα και δεν διεκδικώ ότι γνωρίζω καμιά αλήθεια που δεν γνωρίζουν άλλοι.Λες Ενδιαφέρον ερώτημα.
Αν το θέτεις σε μένα θα σου απαντήσω (υποθετικά βέβαια).
Βέβαια περιμένω την υποθετική σου απάντηση γιατί με ενδιαφέρει .
Σ¨ευχαριστώ για το βήμα που μου έδωσες και συγνώμη για την κατάχρηση της φιλοξενίας σου..
http://notikos.blogspot.com/2008/08/blog-post.html
Συγγνώμη παιδιά που αντέδρασα λίγο ανάλαφρα στην ανάρτηση, αλλά για να πω την αλήθεια δεν το βρίσκω και πολύ σοβαρό το ζήτημα. Νομίζω ότι και εδώ είμαστε όσο "διάφανοι" είμαστε σε οποιαδήποτε κοινωνική επαφή. Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς έγινε με τον Περίπλου, αλλά νομίζω ότι τα κολακευτικά σχόλια που ξεπερνάνε την απλή ευγένεια, είναι φανερά και εξαρτάται από μας αν θα... μασήσουμε. επίσης από μας εξαρτάται το αν θα μπούμε σ' αυτό το παιχνίδι της αλληλοκολακείας για λόγους επισκεψιμότητας ή όχι. Υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα μπλογκς με πολύ μικρή επισκεψιμότητα. Πιο σωστά με λίγα σχόλια, γιατί η επισκεψιμότητα μπορεί να είναι και μεγάλη (π.χ. του Μάνου Στεφανίδη, του Βασίλη Ρούβαλη, του Ρωτόκριτου, του Γιώργου της δικής μας παρέας κ.λ.π.)
ΌΣο για τους ρόλους που λες Κωστή, μην ανησυχείς, είναι φανερό ποιος είναι ο Κ.Ψαράκης. Ο διακονιάρης και ο καιάδας είναι κομμάτια σου -πολύ συμπαθητικά και ενδιαφέροντα και τα δύο-, δεν είναι όμως "άλλοι", και τα τρία μπλογκς συνθέτουν όλα μαζί ΜΙΑ προσωπικότητα.
Αφήστε λοιπόν τις υπαρξιακές κρίσεις φίλοι μου καλοί και... κάντε παιχνίδι :))) Άλλωστε κατά βάση το κέφι μας κάνουμε. Δεν ήρθαμε εδώ για να αποδείξουμε κάτι, αλλά για να εκφραστούμε και να συναντήσουμε ενδεχομένως κάποιους ακόμη με τους οποιους μπορούμε να μοιραστούμε κάποια από αυτά που μας απασχολούν, που μας αρέσουν ή που μας ενοχλούν. Να μάθουμε πιθανό΄ν πράγματα, να ανταλλάξουμε απόψεις και σκέψεις και να περάσουμε καλά, όπως θα περνούσαμε με μια οποιαδήποτε παρέα που μας ταιριάζει. Αυτό είν' όλο. Το αν είμαστε τίμιοι ή όχι, αυτό κάνει μπαμ πιστεύω από μακριά. Δεν νομίζω ότι κανένας κοροϊδεύει κανέναν.
Για τα "Δέντρα" Κωστή, αυτό είναι το καλύτερο σχό΄λιο που μου έχουν κάνει! Έτσι μου αρέσει. Να μην θέλει να μπει στο σπίτι. Στα βουνά και σκονισμένο!!! Θαύμα!!! :)))))
(τώρα να μου λες ψέματα, για να έρχομαι στο μπλογκ σου, κουταμάρα είναι γιατί ερχόμουν έτσι κι αλλιώς. όμως πιστεύω ότι είσαι από τους... τίμιους. ε, αν με παραπλάνησες, χαλάλι σου. :)))
Η αλήθεια όμως αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί. εννοώ το... ρίφι... γιατί στο κρασί φαίνονται όλα! έτσι δεν είναι;...:))))))))))
καλό απόγευμα φίλε μου.
κόκκινο ρίφι-όχι άσπρο ή μαύρο!
Λοιπόοον....
Αυτή η κουβέντα καλά κρατεί. Ομολογώ τα όσα έγιναν σε φίλιο μπλογκ με χάλασαν αλλά αυτό δεν έχει σημασία....
Το τι είμαστε, ποιοι είμαστε, θέλει βραδιές να το κουβεδιάζουμε και πάλι ατελείωτα και μισά θα μείνουνε τα λόγια
Βλέπετε είμαστε πολλοί σε ένα. Τόσες όψεις αλλιώτικες τόσοι εαυτοί κρυμμένοι...
Το νετ δίδει την ευκαιρία(;) καλύτερα τη δυνατότητα να παίξεις με την πολυμορφία σου
Για να ναι τίμιο το παιχνίδι πρέπει να σαι κάθε φορά αληθινός.
Θα μου πείτε μα αυτό δεν είναι αντιφατικό;
Δεν νομίζω. Και η αλήθεια από ψηφίδες αποτελείται κι ο καθένας μας έχει τη δική του.
Ο Διακονιάρης ας πούμε φέρει τη δική του αλήθεια ο Κεάδας τη δική του και ούτω
Συνεπώς αν υποδύεσαι με αλήθεια με ειλικρίνεια το ρόλο σου όλα καλά. Το επιτηδευμένο παίξιμο χαλά τη σούπα.
Αλλά ζούμε σε μια εποχή που όλα γοργά αλλάζουν και δεν προλαβαίνουμε ούτε μυρωδιά να πάρουμε.
Τα σχόλια αν αφορούν έκφραση γνώμης πάνω σε ένα θεμα είναι καλοδεχούμενα. Πάνω σε μια δημιουργία είναι δρόμος ολισθηρός αν δεν έχεις επίγνωση ή συναίσθηση ποιο είναι το μέγεθός σου. Άλλωστε σημασία έχει ποιοι σχολιάζουν. Γιατί θα αγκαλιάσουν κάποιον στο δικό τους μέγεθος και μπορεί να φανεί και λίγο ρατσιστικό αυτό μα έτσι είναι.
Το θέμα για όλους εμάς που γράφουμε έχει κατ' εμέ κυρίως με το λόγο που μας κάνει να γράφουμε. Κι αν είναι να αποκτήσουμε μια "αυλή" ναι το νετ προσφέρει την ευκαιρία άδραξέ την παίξε με τους κανόνες χαϊδολόγησε αυτιά πες δυο τρία γλυκανάλατα και θα σε θεοποιήσουν
Δύσκολο δεν είναι
Πολλά είπα συμπαθάτε με
Καλημέρα στο σπιτικό σας κ. Ψαράκη.
Έγραψα δυο λόγια στο blog του Περίπλου περί e-επικοινωνίας, η οποία ας μην ξεχνάμε ότι σχετικά πρόσφατα συγκεντρώθηκε στα blogs. Τα προηγούμενα χρόνια τα ίδια και χειρότερα διαπιστώνονταν στα φόρουμ (και σήμερα βέβαια σε πολλά).
Ωστόσο, βλέπω πως κι εδώ ανοίξατε διάλογο και καλά κάνατε. Ίσως κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να οριοθετήσουμε τις διαπροσωπικές σχέσεις με τις αντίστοιχες e-. Στη βάση ακριβώς της ύπαρξης ή μη "τόπου".
Παρόλο που πολλά χρόνια τώρα ζω και "εκ τόπου" δεν έχω εμπλακεί σε περίεργες καταστάσεις. Ίσως ήμουν τυχερή, ίσως η καθημερινή και πολυετής επαφή μου με ανθρώπους "εν εξάλλω" τέντωσαν τις ανοχές μου. Δεν ξέρω.
Πάντως τα ζητήματα αυτά τελικά αφορούν το σύνολο των χρηστών του διαδικτύου. Και καλό είναι, το ξαναγράφω, να συζητούνται. Έτσι για να μην χάνουμε και το "ανθρώπινο" της επικοινωνίας.
Καλημέρα και σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία
μεριl
καθόλου πολλά δεν είπες και όλα σωστά
αλέκα
καλώς όρισες.
χωρίς κολακίες το blog σου ειναι απο τα ποιό σεμνά που εχω επισκευτεί με πραγματική δουλειά πέρα απο το "δείτε ποσο όμορφα τα λέω".
Γι αυτό ίσως δε έλκει αυτού του τύπου τους bloggers.
καλό απόγευμα
Post a Comment