Thursday, April 23, 2009

ακόμα και η αμαρτία

.....
Μόνος, πολύ μόνος κι αβοήθητος είναι ο άνθρωπος σήμερα! 
Δεν έχει στήριγμα. 
Του χρειάζεται παρηγορητής.
 Ή Ρωσία χρειάζεται πάντα τα μοναστήρια και τους γεροντάδες, τους στάρετς, τους παρηγορητές... 
Αν όχι σ' αυτούς, που αλλού να καταφύγουν οι ανήσυχες και πονεμένες ψυχές μας;
 Απ' τη ζοφερή μας μοναξιά και την εγκατάλειψη δεν προέρχονται τάχα όλες οι θλίψεις, όλος ο ψυχικός μας κόπος, 
ακόμα και ή αμαρτία;

....
αντιγραφή απο το "οδοιπορικό ραβδί" του  Β. Νικηφόρωφ - Βόλγιν 

7 comments:

gyristroula2 said...

Η αμαρτία ως απάντηση στη μοναξιά. Ενδιαφέρουσα άποψη.

ειρήνη said...

συμφωνώ Κωστή..
επίκαιρο ιδιαίτερα σήμερα..

χρόνια πολλά και καλά!!

D.Angel said...

Μοναχικότητα είναι η ελεγχόμενη μοναξιά. Η πρώτη ενέχει λίγη ή πολλή αυτογνωσία. Η δεύτερη είναι αποτέλεσμα συνηθισμένα εξωγενών παραγόντων-αποτελεσμάτων κακής διαχείρισης... Εποικοδομητική είναι η μοναχικότητα, όταν η διαχείριση από τον "κτήτορά" της έχει ποιότητα. Αν δεν έχει, μεταπίπτει σε μοναξιά. Η μελαγχολία μπορεί και να προκύπτει από ευαισθησία. Δεν είναι ευχάριστη μόνο όταν λείπει η χαρά...

Την καλησπέρα μου!

D.Angel said...

... για την αμαρτία δεν γνωρίζω!!!
Αλλά ουδείς αναμάρτητος!
Χαιρετώ σας

Αλητισσα said...

Αλήθεια τι είναι αμαρτία;
Γιατί εγώ όταν "αμαρτάνω" νιώθω να φτάνω ως το θεό;
Ο άνθρωπος χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει την ελευθερία μέσα απ' το σεβασμό του στον ίδιο τον άνθρωπο και μακριά από θεούς και δαίμονες..
Λέω τώρα..
Χρόνια καλά σου εύχομαι!

Ψαράκης Κ. said...

σκέφτομαι να κάμω μια ανάρτηση που να περιέχει τις παραπάνω απόψεις και τα ερωτήματα που ετέθησαν απο τους σχολιαστές.
τη qyristroyla την Ειρήνη dreamer-Angel kai την Αλήτισσα.

D.Angel said...

Καθόλου κακή ιδέα!
Την καλησπέρα μου