τα χαμηλοζωσμένα

 
Από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα , κάθε Σαββατοκύριακο ανεβαίνω στη Αθήνα.

Δε με νοιάζει η ταλαιπωρία των πλοίων και των σταθμών ,ούτε η χαμένη ξεκούραση , ούτε η Δευτέρα που πάω από το πλοίο στη τάξη για μάθημα ,όσο αυτό που γεμίζει τη ψυχή μου η πόλη των πολλών ανθρώπων.
Η οσμή της απελπισίας και της κακομοιριάς στον αέρα.

Κατεβαίνω το Σάββατο 13 του Δεκέμβρη στο Πειραιά και

 ανασαίνω άνοιξη αντί για χειμώνα ,

 και λεβεντιά αντί για κακομοιριά και απελπισία. 

Ανάσαινα ελεύθερα.

Ανάσαινα τη λεβεντιά των πιτσιρικάδων που όταν σκοτώσανε το φίλο τους ,

 αντί να φοβηθούνε και να τρυπώσουν στα σπίτια τους ,

 βγήκανε και τα κάμανε γυαλιά καρφιά.

Προκαλέσανε ανοικτά τις «δυνάμεις» και τις ξεφτίλισαν πλήρως.
Ούτε λίγο ούτε πολύ αποδείξανε ότι αυτοί . τα πιτσιρίκια τα χαμηλοζωσμένα ,

 με το καβάλο του παντελονιού στα γόνατα και το βρακί να φαίνεται, 

ότι ώρα θέλουν καίνε το σύμπαν 

μπροστά στα σαστισμένα και ξινά μάτια υπουργών,

 πρωθυπουργών, βουλευτών και αρμοδίων.

Στους οποίους στείλανε απλό και ξεκάθαρο μήνυμα.
Πηγαίνετε σπίτια σας-ολοι είστε ανίκανοι.

Δε καταδικάζω τη βία των πιτσιρικάδων ,

ούτε τη καταστροφή των παρουσιών των ανθρώπων

 ούτε τους κουκουλοφόρους ούτε τους ακάλυπτους την κεφαλή.

Καταδικάζω αυτούς που δημιούργησαν μέσα τους 

την οργή που ξέσπασε σε βία.

Δηλαδή τους 300 ανίκανους να κυβερνήσουν 

και τους επίσης ανίκανους να σταθούν στα πόδια τους 

που τους στηρίζουν και στηρίζονται σ αυτούς.
Η χώρα τελεί υπό την κατοχή των ανικάνων.
Οι ανίκανοι να δουλέψουν, οι ανίκανοι να διοριστούν με τη αξία τους ,

οι ανίκανοι να ανεβούν στην ιεραρχία της εργασίας τους , 

οι ανίκανοι να επιχειρήσουν, να παλέψουν τον ανταγωνισμό , 

να πλουτίσουν αν αυτό θέλουν ,

 βρήκαν σαν λύση να υποστηρίζουν τους επίσης ανίκανους να κυβερνήσουν οι οποίοι τους πραγματοποιούν τις επιθυμίες τους.

Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή πολιτικός στην Ελλάδα που να παράγει πολιτική σωστή ή λάθος!

Όλοι «παριστάνουν» τους πολιτικούς.

 Η πολιτική έγινε ηθοποιία αλλά δυστυχώς με πραγματικές συνέπειες.

Ο πρωθυπουργός διαβάζει εκθέσεις ιδεών (ισως για πανελλήνιες?)

 όπου συνεχώς ανακοινώνει τις καλές του προθέσεις 

λες και δε κυβερνά ή λες καιπροσπαθει να πείσει τον εαυτό του οτι κυβερνά!

ο δε αρχηγός της αντιπολίτευσης θέλει να μας παρουσιάσει τη πουτάνα για παρθένα!

Να μιλά τόσο ωραία αλλά σαν ουδέποτε να κυβερνήθηκε η χώρα από το Πασοκ 

σαν να πρόκειται για νέο κόμμα που κάνει τα πρώτα του βήματα , 

και στο βάθος να χειροκροτούν και να γλείφονται όλα τα παλιά λαμόγια και να ακονίζουν τα μαχαιροπήρουνα.

Το Λάος αγκαλιά με τη Παπαρήγα σε ένα μαυροκόκκινο έρωτα στον οποίο τους οδήγησε "ο φόβος μπροστά στην ελευθερία" του επαναστατημένου εφήβου. 

και το Σύριζα να ξεπλένει τα χέρια μόλις του τράβηξε το αυτάκι η Παπαρήγα και η τελευταία δημοσκόπηση.

Τα πράσινα λαμόγια έτοιμα να κάτσουν στο τραπέζι μόλις σηκωθούν τα μπλε και αλλάξουν οι αρμόδιοι τραπεζομάντηλα.

Οποία συνομωσία των ανικάνων!

Αντί να πάνε όλοι μαζί να βόσκουν κούβους , μα δε κάνουν για τίποτε άλλο συνωμότησαν!
Και το χειρότερο!
Όπως ο βιαστής εξασφαλίζει τη σιωπή του θύματος δημιουργώντας του τύψεις και ενοχές γι αυτό που αυτός έκαμε έτσι κι αυτοί.
Μας έκαναν να αισθανόμαστε τύψεις που μας εξαπάτησαν! Γιατί λέει «εσείς μας ψηφίσατε»

Έλα όμως που οι δεκαεπτάρηδες δε τους ψήφισαν..δε νιώθουν τύψεις και μίλησαν ανοικτά και τους είπαν το go home που λέγαμε και μείς στους Αμερικάνους κάποτε στις Γούβες , πάλαι ποτέ δεκαεπτάρηδες…

Δε ξέρω πώς να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στα πιτσιρίκια τα χαμηλοζωσμένα ,με τα όρθια μαλλιά σα τα κοκοράκια για το δώρο της απενοχοποίησης που μου κάμανε.

Που φωνάξανε το περίφημο (από το παραμύθι του Άντερσεν που καλύτερα από χίλιες κοινωνικές αναλύσεις εξηγεί την εποχή μας – τα ρούχα του βασιλιά)
-ο βασιλιάς είναι γυμνός-
επιφυλάσσομαι να ανταποδώσω .